دستور دادند حجازی و پورحیدری را اخراج کنم؛ خودم استعفا کردم اما زیر بار اخراج آنها نرفتم!

فریادشیران از مدیری می گوید که از طرف سازمان تربیت بدنی مسئول وقت استقلال شده بود و می خواست با دست فریادشیران، بزرگان استقلال را حذف کند. 

نادر فریادشیران: هیچ درکی از زندگی حرفه‌ای یک ورزشکار نداشت. حالا مشکلات شدیدتر و بزرگتری هم داشتیم. مثلاً یک بار گفت رضا رجبی را بیرون بیانداز، گفتم: چرا؟ گفت او در مدرسه فلان کار را کرده است! گفتم آخر من هم در مدرسه عیناً همین کار را کرده ام! اینکه نشد دلیل که یک بازیکن حرفه‌ای را در سن بالا به خاطر چنین کاری در نوجوانی اخراج کنیم.

دایره دستورات ایشان برای اخراج این و آن تا کجا رسید؟

نادر فریادشیران: تا خود منصور پورحیدری به عنوان سرمربی و ناصر حجازی به عنوان کاپیتان! آن هم به دلایل غیر ورزشی و غیر فوتبالی و گاه حتی اتفاقاتی که در آن زمان هم نیفتاده بود و به گذشته برمی‌گشت.

و شما ترجیح دادید که خودتان بروید؟

نادر فریادشیران: بله در آخرین جلسه من به ایشان گفتم ما همه از یک خانواده هستیم. من هم مثل این‌ها فوتبالی هستم و همه این کارهایی که می‌گویید را من هم کرده‌ام. پس بهتر است من بروم و شما هر کار خواستید بکنید. آن زمان جوان بودم و هنوز شوق بازی داشتم. رگ آذری من هم بالا زده بود که زیر بار حرف ایشان نروم! حتی برخی می‌گفتند اگر حرفش را گوش نکنی از مدیریت شمال غرب تهران هم برکنار می‌شوی، من آن زمان ماشین دولتی در اختیارم بود و امکانات مدیریتی داشتم اما قید همه چیز را زدم و زیر بار حرف ایشان نرفتم. الان هم پشیمان نیستم، حتی تهدید هم شدم اما گفتم من یک ورزشکارم، خودم می‌روم!